Siz Düş Kurar mısınız?
Peki ya düşlerinizi gerçek kılar mısınız?
Benimkisi bir düştü. Lise yıllarımda karar vermiştim çocukla ilgili çalışan bir STK 'da gönüllü olmaya. Toplumu oluşturan bireylerin özellikle çocukların gelişimine dair sorumluluğu olmalıydı. Sokakta ayakkabı boyayan, mendil satan çocuğu görüp ağlamak yerine daha fazlasını yapabilmeliydim. 2008 yılında üniversite öğrencisiyken yolum kesişti TEGV ile. Çocukların gelişimine katkı sunmak, onları daha iyiye, güzele taşıma isteği ile başladı yolculuğum. Zamanla kavradım ki çocuklardan aldıklarım yanında onlara verdiklerim ufacık kalıyor. Çocukları gözlemlemeye, kendi davranışlarımı onlara birlikte gözlemlemeye, sevgi alıp vermeye, paylaşmaya devam ettim. Her çocuğun ihtiyaçlarının, öğrenme tarzlarının farklı olduğunu, bireysel yaklaşımın gerekliliğini, sevginin değişim yaratmada en kuvvetli yaklaşım olduğunu, çocuklar gibi sade düşünüp, olabildiğine açık ve net kendimi ifade edebildiğimi, sorun çözenin ille de ben olmam gerekmediğini, çocuklarla birlikte sorunun rahatlıkla çözülebileceğini ve daha pek çok şeyi öğrendim.
Hayatımın en mutlu an'ı bu çatı altında gerçekleşti. Etkinliklere düzenli katılan, benimle veya arkadaşları ile göz teması kurmayan, gözleri ürkekçe yere bakan, pek konuşmayan, resim yaparken belli belirsiz bir elin bana dokunup, usulca "yapamıyorum" diyen o çekingen, yeşil gözlü güzel çocuğun, haftalar sonra etkinlikte resim çizip, bana gururla getirip gösterdiği an hayatımın en unutulmaz ve mutlu an'ı. Özgüveni eksik olan o çocuk, artık benden görev istiyor, verdiğim görevleri şevkle yapıyor, el kaldırıp söz alıyor, oyunlara katılıyordu. Bu beni gelecek için çok umutlandırıyor.
Çocukların saf sevgileri, açık ve tertemiz zihinleri, merak dolu bakışları eşliğinde etkinlikler yapmak; onlara rol model olmanın gerekliliğinin bilincinde olmak; paylaşılan sevginin, emeğin sonucunu hafta hafta net olarak izleyebilmek; 1. sınıfta ablalık yaptığım bir çocuk ile ilerleyen yıllarda, tekrar birlikte etkinliğimiz olduğunda, ondaki ilerlemeyi görmek tarif edilemez.
Sonra TEGV 'de hep hayalim olan "biz gönüllüler güçlenmeliyiz ki, çocukları da güçlü kılalım" düşüncem; Gönüllüler İçin İnsan Hakları Atölyeleri’nin başlaması ile hayat buldu. Sonrasında GİHA eğitmenleri arasına ben de katıldım. Özellikle aldığım eğitmen eğitimini ve bu atölyeleri farklı illerde, farklı yaş grubundaki gönüllülere uygulamak bana çok büyük katkı sağladı. Eğitim, çocuk, STK algım bambaşka bir yere evrildi. Son bir yıldır gerçekleştirilen Gönüllü Yönetişim Modeli çalışmaları ile de vakfı, birimi, çocuğu, kendimizi geliştirmeye, daha güzel kılmaya dair somut kararlar alıyor ve hayata geçiriyoruz, hep birlikte güçleniyoruz. Yarınlarda çocukların karar alıcı ve uygulayıcı olması TEGV 'deki bir sonraki hayalim.
Gönüllüyüm, uzun bir yolculuk benimkisi... Bu yolculukta çıkarsız, bensiz, müthiş dostluklar, kocaman bir aile edindim. En çok da kendimdeki değişimi gözlemlemek inanılmaz.
İrem Nur Yeşilyurt
Kasım 2017
