- Ali Gökmen
2009 veya 2010 yaz Etkinlikleri Dönemi. İlk gün. İlk etkinlik. Bilgisayar odası. İkinci sınıfa geçen çocuklar. Bölgemizin ekonomik koşulları nedeni ile birçok çocuk bilgisayar ile ilk kez TEGV’ de buluşuyor. Bu nedenle hepsi
meraklı ve öğrenmeye istekli. Etkinliğin başlarında çocuklardan biri “Amca bakar mısın?” dedi. Bu arada, o an yaşım 52. Biraz sonra yanına gittim ve sorununu hallettik. Başka bir çocuğa cevap vermek için giderken yanında
oturan arkadaşı “Aşağıda söylediler, duymadın mı, gönüllülerin erkeğine abi, kızına abla diyeceksin” diye arkadaşını ikaz etti. Yaz Dönemi’nin ilk gününde park personeli Gönül Abla TEGV’i tanıtmış, burada gönüllülerin birbirlerine abi, abla diye hitap ettiğini söylemişti. Çocuğun aklında o kalmış. Etkinliğin ilerleyen dakikalarında onların hemen yanında oturan bir kız çocuğu beni yanına çağırdı ve aynen şu soruyu sordu: “Ben sana ne diyeyim?” Şaşırdım, anlayamadığımı söylediğimde “Ben sana abi mi yoksa amca mı diyeyim?” cevabını aldım. Ben de o zaman kendisine şaka ile karışık ne dersen de, ister abi, ister amca, istersen kardeş diyebilirsin dedim. “Tamam kardeş” dedi.
Ve o günden sonra Yaz Dönemi boyunca beni her gördüğü yerde “Nasılsın kardeş?” dediğinde, “İyiyim kardeş, sen nasılsın?” deyince yüzünde gülücükler beliriyordu. O küçük kız çocuğu ile o dönem Yaz Etkinlikleri’ni kardeş kardeş
tamamladık.