.jpg)
Muradiyeli çocuklar için fark yaratmaya çalışan, çocuklarımızın Orhan Ağabey’i, milli sporcumuz ve gönüllümüz Orhan Veli ile hayatını, TEGV ile olan bağını ve hayalleri üzerine konuştuk.
Bize biraz kendinizden bahseder misiniz?
1992 Van - Muradiye doğumluyum.
2007 yılında Muradiye’de, 19 Mayıs yarışına katılarak atletizme başladım. İlk derecemi orada aldım. Sonrasında ise beden eğitimi öğretmenlerim, yeteneğimi fark ederek beni Van’a gönderdiler. Orada beni Van Büyükşehir Belediyesi’nin takımına yerleştirdiler. Atletizm hayatıma orada devam ettim.
Liseyi bitirene kadar Muradiye’ de okudum. 2011’de liseyi bitirdim. O dönemde Kütahya’da yapılan yarışlarda birinci oldum. Sonra ülkemizi temsil etmek için yurtdışına çıktım. Romanya’da yapılan Balkan Dağ Şampiyonası’na katıldım. Balkan üçüncüsü olarak bayrağımızı dalgalandırdım. Sonra Avrupa Şampiyonası’na katıldım ve burada Avrupa ikincisi oldum.
2015 – 2016 yıllarında çeşitli sakatlıklar yaşadım. Sonra çeşitli yarışlar için 2018 de İsviçre’de Avrupa Şampiyonası Dağ Yarışı’ nda, Fransa da Dünya Şampiyonası’nda koştum. 2020’de Slovenya’ da Avrupa Şampiyonası ve Portekiz’de Avrupa Şampiyonalarına katıldım. Aynı yıl Balkan Şampiyonu oldum. Akdeniz Şampiyonası’nda Üniversiyad’da takım olarak üçüncü olduk.
Geçen yıl Van 100. Yıl Üniversitesi’nden beden eğitimi öğretmeni olarak mezun oldum. Şu an Muradiye’de ücretli öğretmenlik yapıyorum.
TEGV’le yollarınız nasıl keşişti? Ne zamandır TEGV gönüllüsüsünüz?
Kendi imkânlarımla çalıştırdığım 18 öğrencimizi geçen yıl üniversitelere gönderdik. Muradiye Öğrenim Birimi Yöneticiniz Buket Hanım bu başarımızı duyduğu için bizim öğrencilerimize de yardımcı olur musunuz diyerek beni TEGV ile tanıştırdı. Şu anda TEGV’ de öğrencilerle oyunlar oynayıp spor becerilerini geliştirmeye, öğrencileri buraya bağlamaya çalışıyoruz.
Gönüllülük sizin için ne anlama geliyor?
Birebir öğrenci ile birlikte olmak, onların ellerinden tutmak, onları sokağın tehlikelerinden korumak benim için çok anlamlı.
Eklemek istedikleriniz…
Biz şu an Muradiye’nin en son bölümündeyiz. Terör örgütüne dâhil olmasın ve inşaata gitmesin diye çocukların ellerinden tutarak bir yerlere gelsin diye uğraşıyoruz. Şu an benimle çalışan çevre okullardan mezun olan 30-35 tane BESYO taliplisi öğrenci var. Bunları ben kendi imkânlarımla Van’a taşıyorum. Muradiye’de spor salonu yok.
Daha iyi bir Muradiye “çocukları okutarak ya da sporla” olur.
Benim atletizm takımım var. Onları sevindirmek için eşofman takımı ve spor ayakkabısı gerekiyor, bunlar bile spora bağlanmalarını sağlıyor. Bunun için kendi olanaklarımızı kullanıyoruz. Geçen sene 18 öğrencinin çeşitli okullara yerleşmiş olması bugün ki çocuklara da güzel bir umut oldu. Bu konuda elimizden tutan birinin olmasını çok isterim.
